- qılçıqlı
- прил.1. с усиками, остистый. Qılçıqlı sünbül остистый колос, qılçıqlı çiçək остистый цветок2. костистый. Qılçıqlı balıq костистая рыба
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
qılçıqlı — sif. Qılçığı olan, tıxı olan, tıxlı. Qılçıqlı arpa. Qılçıqlı balıq. – Çubuğunu cütün macına söykəyib, qəzil xurcundan qılçıqlı arpanı çuxasının ətəyinə doldurdu. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şəril — (Mingəçevir) qırmızı qılçıqlı çəltik növü. – Şəril qırmızı qılçıx olur, özü də altı aya yetişir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bağırdələn — 1. sif. Qorxudan, dəhşətə salan; dəhşətli, qorxunc. 2. is. məh. Yulaf sünbülünə bənzər qılçıqlı ot … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ceyranotu — is. bot. Bəzi növlərinin üstü xovlu tükcüklərlə örtülü uzun qılçıqlı ot – bitki … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəzil — is. Keçi qılı. Deyir, gərək bu saat iki keçinin qəzilini verəsən. Ə. Vəl.. // Keçi qılından toxunmuş (düzəldilmiş). Qəzil xurcun. Qəzil sicim. – <Kişi> çubuğunu . . söykəyib, qəzil xurcundan qılçıqlı arpanı çuxasının ətəyinə doldurdu. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
topalotu — is. bot. Qılçıqsız və ya kiçik qılçıqlı çoxillik ot bitkisi. Yanlardan ağarmağa başlayan topalotları və yaşıl pöhrələr dar cığırı örtürdü. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti